Focus-Wtv zal twee keer een promotiefilmpje uitzenden waarin ik reclame maak voor Lissewege, meer bepaald voor de kerk OLV Bezoeking. In primeur vinden jullie het filmpje hieronder. Maar toen ik de data doorkreeg wanneer het zou uitgezonden worden, werd ik getriggerd. Het zijn speciale data.
De eerste uitzending is op 22 juli. Mijn hart stond een momentje stil toen ik dat las, want 22 juli is de dag waarop Maria-Magdalena wordt gevierd. Maria-Magdalena, de geliefde van Jezus (vermoedelijk) die werd afgeschilderd als een prostitué door de kerk, maar sinds de Nag Hammadi-geschriften in 1945 werden gevonden waarin andere evangelies zaten, is de kijk op Maria-Magdalena toch wel anders. Zij was belangrijker dan de Kerk haar doet voorkomen. Zij was een ingewijde. Nochtans zijn er in de loop der tijden mensen geweest die haar de status gaven die haar toekwam. Zo noemde Thomas van Aquino haar de apostel der apostelen. Jawel, de Thomas van Aquino waarvan een zin uit zijn hooglied op het hoofdaltaar in de kerk van Lissewege gebeiteld is. Van toeval gesproken of niet?
Maria-Magdalena
Neen, niets is toeval. Ik besluit een boek te nemen dat ik in mijn bibliotheek staan heb over Maria-Magdalena: Maria Magdalena in Frankrijk van Jaap Rameijer. Het gaat wel over plaatsen waar je haar kan vinden in Frankrijk, maar ik besluit toch te doen wat ik soms doe: lukraak ergens een boek openslaan en kijken of ik er een boodschap in vind. Want het intrigeert me waarom het promofilmpje waarin ik verschijn juist op deze datum wordt uitgezonden.
Ik kom op pagina 142 terecht: “In 1129 stelde de beroemde Cisterciënzerabt Bernardus de Clairvaux tijdens het concilie van Troyes, waar de tempeliers officieel werden erkend, een eed van trouw op, af te leggen door alle tempeliers! De eed luidde als volgt: ‘gehoorzaamheid aan Bethanië, het kasteel van Maria en Martha.
En alle gotische kerken en kathedralen, die door toedoen en met gelden van de tempeliers in de twaalfde en dertiende eeuw werden gebouwd, waren oorspronkelijk gewijd aan Maria-Magdalena. Later heeft de kerk daar, in de meeste gevallen, weer het etiket van de Maagd Maria opgeplakt. …”
Ik was eventjes perplex dat ik juist op deze pagina terecht kwam. Als het promofilmpje over de kerk in Lissewege op 22 juli wordt uitgezonden, ik vind deze pagina, is dat geen teken dat de kerk oorspronkelijk ooit toegewijd was aan Maria-Magdalena? Ze staat een aantal keer afgebeeld in de kerk op schilderijen, op de kruisweg zelfs als echte koningin met een hermelijnen mantel. Lissewege, een plaats waar Maria-Magdalena vereerd werd in een kerk deels gefinancierd door de tempeliers op een energetische plaats waar leylijnen lopen? Waarom kwam ik juist op deze pagina terecht?
Op de volgende pagina lees ik nog dat de auteur het jammer vind dat door het zwart maken van Maria-Magdalena het vrouwelijke uit de kerk is verdwenen. Het concept van de universele liefde dat Maria-Magdalena zou gepredikt hebben volgens de gevonden teksten, verdween. Weg was de moedergodin, de de kracht en de wijsheid (Sophia). De kerk in Lissewege verwijst bouwtechnisch naar de liefde (achawa=dertien – Korinthiërs 1:13 ‘Al sprak ik de talen van alle mensen en die van de engelen – had ik de liefde niet, ik zou niet meer zijn dan een dreunende gong of een schelle cimbaal’ – Korinthiërs 13:13: ‘Ons resten geloof, hoop en liefde, deze drie, maar de grootste daarvan is de liefde’). De kerk verwijst gewoon naar de boodschap van liefde van Maria-Magdalena. Dat was de bedoeling van de bouwers. De M is ook de dertiende letter van het alfabet, dertien verwijst naar een ingewijde. En was Maria-Magdalena als apostel der apostelen, niet gewoon de dertiende apostel?
De katharen
Bij een tweede poging om het boek open te slaan kom ik terecht op het verhaal van de katharen (een middeleeuwse religieuze beweging die ook Maria-Magdalena vereerde) die vervolgd werden door de kerk, met als eindpunt de massale moord in Montségur, maar waarvan er enkele wisten te ontsnappen met een ‘schat’, mogelijks geschriften. Waarom ik deze pagina te zien kreeg, snapte ik niet goed. Misschien moet ik in post-coronatijden eens Montségur bezoeken. Ik beluit om nog één ander boek open te slaan op deze manier. Een ander. Wacht eens eventjes, ik heb toch nog een boek waarin over Maria-Magdalena wordt geschreven?
De zevende poort
Ik besluit deze keer in mijn digitale bibliotheek te kijken. Ik zie boeken van Ton van der Kroon. Dat is juist, in zijn verhalen is hij ook naar Montségur geweest. Ik moet één van die boeken gebruiken, maar welk? Het is al laat, ik besluit er een nachtje over te slapen. De volgende morgen word ik wakker met als eerste gedachte ‘Ton van der Kroon, pagina’s 34-35′. Ik neem mijn smartphone en bekijk de boeken. De zevende poort, dat boek is het. Op de kaft staat er een tekening van een vrouw. Het is dat boek, ik voel het. Ik scroll naar de pagina’s 35-36, enigzins opgewonden om te ontdekken wat er staat. Dit is een stukje tekst uit deze pagina’s over wat hij hoorde toen hij in de kerk van Montserrat in het Spaanse Catalonië zat, een kerk waar de zwarte Madonna (dwz Maria-Magdalena) vereerd werd. Hij hoorde een vrouwelijke stem die tot hem sprak waarvan hij vermoedde dat het dus Maria-Magdelena, moeder aarde was. Lees verder, wat er staat verzin ik niet:
‘Ik heb vele namen waarvan je er een paar kent. Noem me Sophia, godin van de wijsheid. Ik ben het vrouwelijke gezicht van God. Door mij kan het goddelijke zijn ware gedaante aannemen. Zonder het vrouwelijke kan het mannelijke niet functioneren. Maar het wordt tijd dat ik mij weer manifesteer op aarde. Ik ben gesluierd en verborgen geweest. Het wordt tijd dat ik mezelf weer openbaar. Via jou en via anderen. Laat je leiden en alles zal je toekomen. Herinner je de taak waarvoor je hier gekomen bent?‘ Oke, dit is spooky. Ik kom terecht op één van de pagina’s waarin het over Maria-Magdalena gaat. Van alle pagina’s in het boek. Maar over welke taak heeft ze het? Verder boeken schrijven? De volgende pagina nog eens checken.
Daarin vertelt zijn tante hem dat de Vierge Noir gaat over schatten verborgen in de aarde, tellurgische lijnen of leylijnen. De kerk van Lissewege ligt op een leylijn, zoals ik al geschreven heb op deze website en in mijn boek Niets is wat het lijkt. Het witte dorp. Verbonden met oa Glastonbury. Ik keer nog een beetje terug en jawel op pag. 33 valt mijn oog onmiddellijk op het woord Glastonbury.
De kerk van Lissewege, promotie op 22 juli, feestdag Maria-Magdalena, gotische kathedralen gewijd aan Maria-Magalena, leylijn, wil het universum mij vertellen dat ik toch gelijk heb. Dat Lissewege speciaal is en verbonden met Maria-Magdalena, met een energetisch heilige plaats?
Derde maal is scheepsrecht
Ik besluit het nog een derde keer te proberen. Ik herinnerde me dat ik nog een derde boek staan had in mijn bibliotheek met een verhaal over Maria-Magdalena of het heilige vrouwelijke:De magdeleen van Lars Muhl. Ik pas dezelfde tactiek toe: ogen sluiten, me concentreren en lukraak een pagina openslaan. Het hoofdpersonage bezoekt een ruïne van een fort, een heilige plaats. Dit is de tekst die ik zag op pag. 87 :
‘Laat datgene wat in de sterren geschreven staat, op aarde gebeuren. Ontvouw het licht van het universum via ieder van ons, in harmonie met de universele wetten.’
Een gebed van het hoofdpersonage. Een beetje verder op dezelfde pagina hoort hij een stem fluisteren op de wind, ik neem er enkele deeltjes uit, wie meer wilt weten zal het boek moeten lezen:
‘Vergeet mij niet!
Want ik ben de eerste en de laatste.
Ik ben de gelauwerde en de verguisde.
Ik ben de hoer en de heilige.
Ik ben de echtgenote en de maagd.
Ik ben de moeder en de dochter.
Ik ben de hemelse bruid, voor wie geen echtgenoot bestaat.
….
Vergeet mij niet,
Omdat ik de verworpene en de langverwachte ben.
Wees waakzaam hij die oren heeft,
Eenieder die gezonden is, luister,
Eenieder die nu wakker is en uit de slaap is opgestaan.
Talrijk zijn de aangenomen vormen waaruit de grote illusie bestaat.
De holle zonde en het vergankelijk verlangen
die het mensdom omhelst
tot het spiritueel ontnuchtert
en naar de aangewezen plek opgaat.
Daar zul je me vinden.
Dan pas zul je het leven en de dood nooit meer proeven.‘
Ik word er eventjes stil van. Drie keer een tekst die verwijst naar Maria-Magdalena en haar boodschap van liefde. Een boodschap dat dingen zijn niet langer verborgen mag blijven. Dat het tijd wordt dat de mensheid terug spiritueler wordt, zich niet meer laat leiden door het materiële, maar door mater, de moeder, moeder aarde. In coronatijden een mooie boodschap. Hoe dan ook Lissewege is verbonden met Maria-Magdalena, daar ben ik nu wel zeker van overtuigd.
Het filmpje wordt een tweede keer uitgezonden op 14 augustus, de dag voor Maria Hemelvaart. Misschien moet ik daar ook nog eens een blogbericht over maken?
Foto: schilderij Maria-Magdalena van Jan van Schorres uit Rijksmuseum Nederland.
Â