Internationale vrouwendag. Vrouw of in het West-Vlaams ‘wuf’. Klinkt denigrerend. Maar wist je dat er ook een verborgen betekenis bestaat? Wuf, wijf. Vroeger bestond er geen W, een dubbele V werd een W. Als je de Latijnse woorden Virginitas (zuiverheid), Virtus (kracht), Iustitia (rechtvaardigheid), Iubilatio (vreugde) en Felicitas (geluk) gebruikt, vormen zij samen VVIIF. Of jawel: wijf, wuf. Dus is wuf eerder een compliment dan een denigrerend woord.
Wief
Let op als je wief gebruikt, want dan verwijs je naar de witte wieven.
Dat waren vrouwelijke geesten waarvan men geloofde dat ze verborgen zaten in heuvels die ofwel goed deden ofwel slecht.
Zie je mist over de velden, let dan op, want de witte wieven zijn dat op pad!
Symbolische dag
De vrouwendag wil het onrecht tegen vrouwen aanklagen. Gewoon een symbolische dag, want wees eerlijk, elke dag zijn er dingen die kunnen aangeklaagd worden.
We moeten niet wachten tot deze symbolische dag.
De tijden zijn veranderd.
Ooit werd de vrouw, de moeder vereerd. Vrouwen waren koninginnen, godinnen, priesteressen.
Tot de overgang werd gemaakt naar het patriarchaat en het tijdperk van het sterrenbeeld Andromeda, de geketende vrouw aanbrak.
Zoveel slimmer zijn we in de loop der eeuwen niet geworden, integendeel.
Maar laten we hoopvol naar de toekomst kijken.
De lange weg die al is afgelegd, is nog niet ten einde.
Het liefst sluit ik deze blogpost af met een gedicht van Marina De Haan.
Vrouw,
jij bent nodig in dit verhaal.
Jouw stem.
Jouw kracht.
Jouw hart.
Mooie vrouw,
wat is de wereld zonder jou?
Wat is de wereld zonder je zorg?
Zonder je vuur en je structuur?
Zonder jou zien we door de bomen het bos niet meer.
We verdwalen in grote groene weiden.
We struikelen over woorden en zinnen.
Lieve vrouw,
blijf zoals je bent gemaakt.
Om op te vallen.
Om te vallen en weer op te staan.
Om door te pakken en anderen vast te pakken als het even niet meer gaat.
Vrouw,
blijf vertrouwen, blijf houden
van anderen,
maar vooral ook,
van jou.
(Marina De Haan via www.zoeteliefde.com)
