Wat doe je als schrijver als je met een hersenschudding en bed legt? Veel kan je niet doen. Je kan zeker niet op de computer werken. Wat dus een hel is voor de schrijver. Maar toch. De inspiratie komt, je kan ze niet tegenhouden. Dus wat doe je? Je zoekt naar oplossingen. Die heb ik gevonden en spraaktechnologie. Met de hulp van een klantvriendelijker Nederlandse onderneming Cedere en een softwareprogramma Dragon, kan ik via mijn stem schrijven in Word. Een opluchting. Nooit geweten dat een draak (Dragon) mee zou helpen bij het schrijven. Zo voel ik me toch een beetje Daenerys Targaryen uit Game of Thrones, alleen spuwt mijn draak geen vuur, maar woorden.
De Griekse God Pan
Het woord hersenpan deed mij denken aan de pandemie die corona heet. Pan komt van het Griekse ‘pan’, dat alles betekent. Vandaar het woord pandemie, een ziekte die heel de wereld bedreigt. Eigenlijk is het ook een verwijzing naar de Griekse god Pan. De natuurgod met zijn bokkenpoten, die soms vergeleken wordt met de duivel. De zoon van de Griekse god Hermes. Hermes was de boodschapper van de goden. Pan was een natuurgod die alles in beweging bracht. Je kan nu wel zeggen dat de pandemie alles in beweging brengt en ik vraag me af of het een boodschap is van de goden? Ik denk dat de Griekse god Pan nu vooral in zijn vuistje lacht. Het woord paniek is ook afgeleid van de Griekse god Pan.
Paradise lost
Pan, paniek, pandemie, zelfs het woord pandemonium is op deze tijd van toepassing. Pandemonium staat voor het geheel van de demonen, alle demonen die er bestaan, lijkt dat niet een beetje op wat er nu gebeurt? Economie, sociale contacten, school, ons normaal leven, alles staat onder druk. Pandemonium was ook de naam van de stad in het boek Paradise Lost van John Milton. Pandemonium was de hoofdstad van de hel. In dit boek beschrijft
Milton het kwade in de mens, de mens die de wereld vernietigt. Aangezien John Milton een ambtenaar was, voel ik enige connectie als schrijfster. Deze tijden doen nadenken: ik vraag me af of we als wereld niet afglijden naar een pandemonium als de keuzes die nu gemaakt worden niet de juiste zouden zijn.
Enkele keren -pan
Het pantser wegwerpen, het bindmiddel of de panade tussen de mensen terugzoeken is het middel dat tegen alle kwalen helpt of om het met een synoniem te zeggen, een panacee. De huidige wereld is een pantomime waarin het kapitalisme als een pantofaag of veelvraat de liefde en het begrip tussen de mensen opvreet. Het is niet enkel het kapitalisme maar ook de panofobie of de angst voor alles, vooral voor de ander, dat ons parten speelt. Wil de mensheid een pandoering vermijden, mogen we ons totaalbeeld op de wereld, ons panoramazicht, niet verliezen. Want alles hangt aan elkaar. De pantocratie of alleenheerschappij van dictators levert niet de beste resultaten op, zoals corona opnieuw bewijst. De tijd om alleen te heersen en zich niets aan te trekken van een ander is voorbij. Dat is wat corona ons wellicht wil duidelijk maken?
Eenheid en natuur
Misschien moeten we terug naar onze roots? Naar Pangea, het contingent waaruit alle werelddelen zijn ontstaan. Zonder panacheren. Wij hebben meer gemeen dan dat we verschillend zijn. We hebben eenzelfde wortel. Eenzelfde oorsprong. Wat aan de ene kant van de wereldbol gebeurt, heeft zijn invloed op de andere kant. Dat zijn we uit het oog verloren. Niet enkel dat, we zijn ook de kracht van de natuur, de alomvattende invloed van de natuur vergeten. De natuur is niet ondergeschikt aan ons, maar wij zijn ondergeschikt aan de natuur. Onze voorouders wisten dat.
Hun pantheïsme of het goddelijke zien in heel de natuur en het universum was nog niet zo dom. Onze voorouders bezaten misschien wel de kennis van alle wijsheid of de pansofie. Zij begrepen de krachten van het universum beter dan de hedendaagse mens die het contact is verloren.
Pantheon
Ik stel me dan in mijn fantasie zo voor dat in het pantheon van de goden die al pratend en kibbelend samen aan een lange tafel zitten, de Griekse god Pan op een gegeven moment besloot om eens alles in beweging te brengen, al was het maar door een pandemie los te laten op de mens. Een beetje paniek veroorzaken. Ach, wat weet ik ervan? Ik ben maar een pantoffelheld die een beetje kan schrijven – in dit geval dicteren (geen dictator :-))–, ik ben geen pandit of geleerde.
Hersenpan
Ik hoop dat deze gesproken tekst leesbaar is, niet te veel fouten heeft en dat Dragon, mijn draak zijn best heeft gedaan. Niet teveel woordenvuur heeft gespuwd. En mijn hersenpan? Die blijft wat inspiratie betreft op het vuur staan. Zou het woord -pan in hersenpan iets te maken hebben met de Griekse god Pan? Misschien wel. Want mijn draakje, schrijft altijd hotpan als ik de woorden god en pan uitspreek. Of zou het aan mijn West-Vlaamse tongval liggen? Hersenpan of hotpan, veel verschil is er niet. Het enige wat ik nu wel besef, is dat het schrijversvuur niet snel dooft, zelfs niet bij een hersenschudding. Moeilijk gaat ook. En nu heb ik tenminste een draak. Voor het eerst in mijn leven. Het beste van al, hij luistert nog ook. Waren alle draken maar zo. Nu moeten we enkel nog de pandemie, de coronadraak zien te overwinnen. De Griekse god Pan heeft zijn plezier nu wel gehad.
PS: doordat ik niet goed kan nalezen, mag je fouten in de spraakherkenning mij altijd melden via bovickery13@gmail.com.