Halloween, 31 oktober. Ik heb al lang geen berichtje meer geplaatst: herstel van zware hersenschudding in combinatie met het opruimen van verhuisdozen, in elkaar steken van meubels en aannemers die werken in het huis verrichten is blijkbaar dodelijk voor mijn creativiteit en het schrijven. Een schrijver moet rust hebben: niet enkel in zijn hoofd, maar ook op de plaats waar je de inspiratie tot jou kan laten komen om op papier weer te geven. Maar op deze speciale dag kon ik het niet laten. 31 oktober, halloween, samhain van de Kelten (zie mijn blogpost van vorig jaar over de oorsprong van Halloween). Het zijn speciale tijden, dit is een speciale dag: er zijn nieuwe lockdownmaatregelen in kader van corona van kracht en het is volle maan vandaag.
Jaar van transformatie
In dat opzicht is 2020 een zeer speciaal jaar: het is een jaar van transformatie, van overgang naar een andere wereld, een ander leven, ja ook voor jou. Deze tijd nodigt uit om eens goed naar jezelf te kijken. Sta voor de spiegel en kijk eens goed: is dit het leven dat je wilt? Is alles ok of zijn er dingen die vragen om verandering? Wat voel je als je in de spiegel kijkt, wie zie je? Spiegels hebben al altijd een speciale rol gespeeld in de geschiedenis. Wie een spiegel breekt zou 7 jaar ongeluk hebben, maar langs de andere kant geven scherven wel geluk volgens bijgeloof. Een spiegel heeft dus een dubbele kant. In een spiegel zou je je ziel kunnen zien, geloofde men. Dus als je een spiegel brak, was dat een probleem voor je ziel. De 7 jaar komt voort van het geloof dat elke 7 jaar de fysiologie van je lichaam zou veranderen. Net zoals elke 7 dagen een nieuwe week terug begint. Opnieuw van vooraf aan, te beginnen met de maandag. De maan die verwijst naar de vrouw (zou dat de reden zijn dat dit de eerste werkdag is: vrouwen die het huishouden doen?) om te eindigen met de zondag, de rustdag, het teken van de man (als je in veel huishoudens kijkt, zijn de dagen inderdaad goed gekozen van benaming :-)). Zeven is een heilig getal: de wereld werd geschapen in 7 dagen, Rome ligt op 7 heuvels, Jeruzalem heeft 7 heuvels, je hebt 7 deugden en 7 hoofdzonden. Je snapt dit plaatje ondertussen wel: 7 is niet toevallig gekozen.
De cyclische bewegingen
Aan de universiteit is mij uit de les van professor Helmut Gaus altijd zijn theorie over de cyclische golfbewegingen in de geschiedenis en de economie bijgebleven. Ik zie nog zo de tekening voor me van cycli van 7 jaar die hij projecteerde. Ze staan nog op mijn netvlies gegrifd. Ik heb nooit geweten waarom ik enkel dit bleef onthouden. Tot nu. Elke zeven jaar hernieuwt alles. Dit betekent ook dat deze moeilijke periode rond corona zal eindigen. Ik hoop alleen dat het geen 7 jaar zal duren. In een interview in Trends in 2010 zei professor Gaus, dat hij dacht dat er vanaf 2021 een periode van verlichting en drang naar vrijheid zou optreden. Dus mensen, in 2021 zal alles verbeteren. Zolang je niet vergeet in de spiegel te kijken voor zelfreflectie waar je in 2021 wilt staan. O ja, een jaar bestaat uit 7 cycli van 52 dagen. De zeven keert altijd terug.
Terloops: deze maan zou volgens de artikels die ik op internet gelezen heb een jachtmaan zijn, die gaat over voorbereiding op een donkere periode, over transformatie. (zie deze link naar Cosmopolitan). Als hooggevoelig schrijver ben ik nogal onderhevig aan invloeden van de volle maan. Maar ik ben niet alleen. Er al op gelet dat er af en toe belangrijke dingen in ons land plaatsvinden rond volle maan: de aanstelling van onze nieuwe regering en het vonnis met de erkenning van Delphine als prinses Delphine vonden plaats rond de vorige volle maan van 1 oktober die symbolisch stond voor verandering. En ook nu wordt een belangrijke beslissing rond lockdownmaatregelen gepubliceerd in het Staatsblad van 31 oktober. In een land dat vol mysteries en verborgen symbolisme van vrijmetselarij en alchemie zit (wie mij verder volgt en toekomstige boeken leest, zal er meer over te weten komen).
De spiegel op halloween
Om terug te keren op de spiegel en halloween: volgens bijgeloof moet je om middernacht met een kaars in je hand voor een spiegel staan om je toekomstige echtgenoot of vriend te kunnen zien. Hmm, misschien moet ik dat eens proberen. Alhoewel: het is ook een risico: dat is ook het tijdstip waar de sluier tussen de levenden en de doden het dunst is. Zie dat je een geest ziet in plaats van een toekomstige echtgenoot? Mijn moeder vertelde me dat mijn overgrootmoeder Rosalie aan haar kinderen vertelde dat ze zou sterven en dat als dat gebeurde, dat alle spiegels dan moesten afgedekt worden. Rosalie was de enige die in het dorp waar ze woonde (Assenede) hielp de lijken wassen en in orde brengen om opgebaard te worden. Want een spiegel zou de weg zijn waarbij overledenen andere zielen met zich meetrekt naar het dodenrijk. Detail: mijn overgrootmoeder stierf inderdaad enkele dagen later door een ongelukkige val op haar hoofd (we hebben iets met het kwetsen van onze hoofden, denk ik dan na mijn zware hersenschudding van de afgelopen maanden, hopelijk is het geen familiekarma). Het tijdstip middernacht om voor een spiegel te staan, is ook geen toeval: middernacht is het einde van een cyclus en tegelijkertijd het begin van een nieuwe cyclus.
Op de avond van halloween in een spiegel kijken, biedt dus mogelijkheden: of je ziet je toekomstige echtgenoot of…..

De spiegel van Sneeuwwitje
Sneeuwwitje, het sprookje van de gebroeders Grimm uit de negentiende eeuw. Een verhaal dat al veel ouder is, want de gebroeders verzamelden verhalen die hen verteld werden door andere mensen, soms al eeuwenoud. Zo bevat het sprookje van Sneeuwwitje ook verborgen symbolische motieven uit oude mythologie en occulte kennis die ons onbewuste aanspreekt, zoals alle sprookjes. Vandaar dat wij eeuwen later er nog door betoverd worden. Sprookjes, spookjes uit het verleden, het is maar één letter verschil. De stiefmoeder van Sneeuwwitje keek altijd in de spiegel om te vragen wie de mooiste van het land was. Maar na 7 jaar kreeg ze een ander antwoord dan verwacht, namelijk sneeuwwitje (let op de 7 jaar naast de 7 dwergen).
Sneeuwwitje staat voor het witte, het reine, de onschuld, in tegenstelling tot de stiefmoeder, de koningin, die in het zwart is gekleed. De spiegel is een symbool voor het geweten. Het zwarte, de stiefmoeder in dit sprookje staat voor het ego dat de ziel probeert terug te dringen, vandaar dat de stiefmoeder maar na 7 jaar een andere boodschap krijgt die verwijst naar de ziel, naar Sneeuwwitje. De reis van een egogericht handelen van de stiefmoeder naar een zielshandelen van Sneeuwwitje. De spiegel vervangt de schijn van het ego na 7 jaar door het zijn van Sneeuwwitje, van de ziel. Of hoe de boodschap van Sneeuwwitje eigenlijk een pleidooi is voor het handelen volgens je ziel, volgens je hart in overeenstemming met de natuur (je denkt toch niet dat het toeval is dat Sneeuwwitje zo graag bij dieren is) in plaats van de uiterlijke schijn van het ego, van macht en uiterlijke schijn. De verandering vindt pas plaats nadat Sneeuwwitje zich afgezonderd heeft bij de zeven dwergen, figuurlijk is moeten sterven na het verwerven van kennis (de appel) om volledig opgesloten te zijn in een glazen kist. Enkel de prins kon haar bevrijden.Een prins? Nog een teken dat je best deze avond om 24 uur moet kijken in een spiegel om je prins te ontmoeten?
De boodschap van het coronavirus
In vorige blogposts heb ik het al gehad over de merkwaardige betekenis van corona, de betekenissen verborgen in de naam. Dat is ook nu het geval: een corona is de hete atmosfeer rondom de zon en andere sterren die je enkel kan zien tijdens een zonsverduisternis (de huidige duistere tijden dus). Het eerste deel van Halloween is fonetisch bijna hetzelfde als een halo: een kleine halo (ook 22°-kring genoemd) is een wijde ring rond de zon. Zowel corona als halo verwijzen naar een ring rond de zon die je enkel kan zien bij verduistering. Een halo ontstaat op dezelfde manier als een regenboog. De regenboog waar aan het een schat ligt op het punt waar hij de grond raakt. Zoals al in andere berichten vermeld lijkt de symboliek van woorden, letters, betekenissen nogal toepasselijk in deze tijd. Deze halloween zal uiteindelijk leiden tot een regenboog in alle kleuren voor de wereld. Hopelijk in 2021, maar ik gok op 2022 (de 22°-kring van hierboven).
Corona geeft ons onbewust de boodschap: de natuur is de baas. Slechts afzondering (af-zon: weg van de zon), je leven overdenken en herbekijken, het kijken in de spiegel kan leiden tot een evolutie van schijn naar zijn. Van een wereld waar blinkende schijn belangrijker is dan het bestaan van de wereld zelf, van onze moeder aarde. Nu hebben we allemaal tijd om in de spiegel te kijken, om een een wijziging van de corona-cyclus in gang te zetten die nu op dit moment ons leven in dalende lijn doet gaan. Als twee communicerende vaten: de coronacurve stijgt, onze levens, de globale economie daalt. De ziekenhuisopnames stijgen, onze vrijheid daalt. De gedragingen van een individu hebben een invloed op het collectieve. De redding moet zowel komen van een individu die zijn geweten onderzoekt in de spiegel als van de collectieve maatschappij die ook een spiegel kan gebruiken om de prioriteiten in onze samenleving eens te herbekijken. Laten we afspreken dat we allemaal eens goed in de spiegel kijken de komende dagen? Om ‘hallo’ tegen jezelf te zeggen, wie weet dat je dan ‘wee(n)t’, weet dat er iets moet veranderen. Of dat je zelfs ‘weent’ door de aandacht die je nu kan geven aan je levenspad: tranen van geluk en hoop op een verandering (hallo-ween, snap je hem?). Laat dat ons uitgangspunt zijn: deze situatie is niet voor eeuwig.
Het enige wat we zeker weten is dat na een daling er altijd een stijging komt. What comes down, must go up. En na een stijging van corona altijd een daling. Alles gaat in cycli. Ik hoop alleen dat deze cyclus geen zeven jaar duurt.
PS: voor mijn lezers: zowel de spiegel als het getal zeven spelen een belangrijke rol in het volgende boek in de reeks Niets is wat het lijkt: Spiegelstad. Te verschijnen datum nog onbekend, maar wel iets om naar uit te kijken in 2021.
Lees ook:
Corona: de oplossing zit al in de naam
Foto boven deze blogpost: Noah Busscher via Unsplash.