Woensdag 8 januari gaf ik een lezing voor de Rotary van ‘t Brugse Vrije. Men had gevraagd gewoon mijn boekvoorstelling nog eens over te doen, maar ik wou iets extra’s doen. Al iets vertellen over zaken die verborgen zitten in Brugge. Maakte ik tegelijkertijd reclame voor het vervolg op de thriller ‘Niets is wat het lijkt. Het witte dorp’, wat dan mooi meegenomen is. Maar over welke locatie zou ik het best spreken? Weet je wat, dacht ik, ik laat mij leiden door het toeval. Ik had de laatste maanden toch geleerd om meer te leven op mijn innerlijk kompas, ‘to go with the flow‘, dus ik zou het toeval laten beslissen over welke locatie in Brugge ik zou spreken.
De Jeruzalemkerk in Brugge
Enkele dagen later zag ik een post passeren op Linkedin van één van de leden van de Rotary die iets geplaatst had op internet in verband met de Jeruzalemkerk in Brugge. Aha, dacht ik, ik zal deze locatie nemen, ik moest er toch nog eens langs gaan voor mijn research in Brugge ter voorbereiding van boek drie (ja ja, er komt een derde boek, een vervolg met dezelfde personages als in Niets is wat het lijkt). In de Jeruzalemkerk nam ik alles goed in mij op, ik had niet zoveel tijd, een uurtje, ik nam enkele foto’s op intuïtief gevoel, bezocht het museum en kocht een boekje. Je weet hoe dat gaat als toerist. Ik ging naar huis. Ik had enkele dingen gezien, maar er was nog iets. Maar wat? En ja hoor, zoals ik al vaak gehad heb, kwam het inzicht enkele uren later. Soms moet je iets laten bezinken, alle indrukken en foto’s achteraf nog eens bekijken vooraleer het je opvalt.
Het logo en het levenswiel
Ik was ondertussen bezig mijn powerpoint voor de lezing aan het aanpassen, het was zaterdag, ik moest de lezing de woensdag daarop geven. Hoe kon ik de lezing interessanter maken? Ik besloot iets te vertellen rond het logo van de Rotary. Hun logo verbergt immers een oude symboliek rond levenswiel, zonnewiel, het getal van de mens, enzovoort.
Maar toen ik mijn foto’s bekeek om enkele dingen te vertellen over de Jeruzalemkerk -die overigens symbool staat voor wederopstanding, een inwijding- zag ik exact hetzelfde symbool in de Jeruzalemkapel als het logo van de Rotary: een Sint-Catharinawiel.
Een wiel dat staat voor reiniging en transformatie (Catharina=katharsis). Ik had het gevonden. Ik was door het toeval te volgen op de enige locatie in Brugge beland waar je het logo van de Rotary in de vorm van een Catharinawiel talloze keren kan zien. Het spreekt vanzelf dat dit leuk was om te vertellen aan mijn toehoorders bij de Rotary.
Het toeval bepaalt de inhoud van de lezing
Of hoe het toeval (de foto op Linkedin) bepaalde waarover mijn lezing zou kunnen gaan (de symboliek van het logo, de transformatie). De enige locatie in Brugge waar het Catharinawiel zoveel keer te zien is, kwam op mijn weg in voorbereiding van de lezing voor een vereniging die hetzelfde wiel in haar logo voert. Hoe merkwaardig. Moraal van het verhaal: volg je intuïtie en laat je leiden door het toeval, je krijgt er mooie geschenken door.
O ja, en als je een lezing geeft, vraag vooraf wie er foto’s neemt of neem zelf een fototoestel mee 🙂 Dat is ook een les die ik geleerd heb.
Maar ach, ik geloof niet meer in toeval, jij wel?
O ja, wie meer wilt weten over wat de Jeruzalemkapel in Brugge verbergt of de symboliek van het Catharinawiel, die zal geduld moeten hebben tot één van mijn volgende boeken. Of mij eens uitnodigen voor een lezing zoals de Rotary, wie weet wat ik dan vertel? Wat ik wel zeker weet, is dat ik het opnieuw zal overlaten aan ‘het toeval’ wat ik zal vertellen bij een volgende lezing. Mij laat inspireren door de muze van een schrijfster. Altijd komt er wel iets verrassends op mijn weg. In iedere bocht van een levensweg wacht er wel een verrassing. Net zoals bij iedere lezing.